بزرگترين گروه عناصر جدول تناوبي فلزات انتقال است كه در وسط جدول يافت مي شود. همچنين ، دو رديف عناصر زير بدنه اصلي جدول تناوبي (لانتانيدها و اكتينيدها) زيرمجموعه هاي ويژه اين فلزات هستند. اين عناصر "فلزات انتقال" ناميده مي شوند زيرا الكترونهاي اتمهاي آنها انتقال به پر شدن زير پوسته يا مداري زير سطح d را انجام مي دهد. بنابراين ، فلزات انتقال نيز به عنوان عناصر d-block شناخته مي شوند. در اينجا ليستي از عناصري وجود دارد كه به عنوان فلزات انتقال يا عناصر گذار در نظر گرفته مي شوند. اين ليست شامل لانتانيدها يا اكتينيدها نيست ، فقط عناصر موجود در قسمت اصلي جدول. ليست عناصر فلزات انتقالي اسكانديوم تيتانيوم واناديوم كروم منگنز اهن كبالت نيكل فلز مس فلز روي ايتريم زيركونيوم نيوبيوم موليبدن تكنيوم روتنيم روديوم پالاديوم نقره اي كادميوم لانتانيم ، گاهي اوقات (اغلب يك زمين نادر ، لانتانيد در نظر گرفته مي شود) هافنيوم تانتالوم تنگستن رنيوم اسميوم ايريديم پلاتين طلا سياره تير اكتينيم ، گاهي اوقات (كه اغلب يك زمين نادر محسوب مي شود ، اكتينيد) رادرفورديوم دوبنيوم سبوريوم بوهريم هاسيم ميتنريوم دارستاديم رونتژنيوم احتمالاً Copernicium يك فلز انتقالي است. خصوصيات فلزي انتقالي فلزات انتقال عناصري هستند كه معمولاً هنگام تصور يك فلز به آنها فكر مي كنيد. اين عناصر مشتركاً با يكديگر مشترك هستند: آنها رساناي عالي گرما و برق هستند. فلزات انتقال قابل انعطاف پذيري هستند (به راحتي با شكل چكش يا خم مي شوند). اين فلزات بسيار سخت هستند. فلزات انتقالي براق و فلزي به نظر مي رسند. بيشتر فلزات انتقال رنگ خاكستري يا سفيد (مانند آهن يا نقره) هستند ، اما طلا و مس داراي رنگهايي هستند كه در هيچ عنصر ديگري در جدول تناوبي ديده نمي شوند. فلزات انتقال به عنوان گروه ، نقاط ذوب بالايي دارند. استثناء جيوه است كه در دماي اتاق مايع است. با فرمت ، اين عناصر داراي نقاط جوش بالايي نيز هستند. مدار شما در هنگام حركت از چپ به راست در جدول تناوبي به تدريج پر مي شود. از آنجا كه زيرافزايش پر نشده است ، اتم فلزات انتقالي حالت اكسيداسيون مثبت دارند و همچنين بيش از يك حالت اكسيداسيون را نشان مي دهند. به عنوان مثال ، آهن معمولاً داراي حالت اكسيداسيون 3+ يا 2+ است. مس ممكن است حالت اكسيداسيون 1+ يا 2+ داشته باشد. حالت اكسيداسيون مثبت يعني فلزات انتقال به طور معمول تركيبات يوني يا جزئي جزئي يوني را تشكيل مي دهند. اتمهاي اين عناصر انرژي يونيزاسيون كم دارند. فلزات انتقالي مجتمع هاي رنگي را تشكيل مي دهند ، بنابراين تركيبات و محلول هاي آنها ممكن است رنگارنگ باشند. مجتمع ها مدار مداري d را به دو زير لايه انرژي تقسيم مي كنند به طوري كه طول موج خاصي از نور را جذب مي كنند. به دليل شرايط اكسيداسيون مختلف ، براي يك عنصر امكان توليد مجتمع ها و راه حل ها در طيف گسترده اي از رنگ ها وجود دارد. اگرچه فلزات انتقالي واكنش پذير هستند ، اما به اندازه عناصر متعلق به گروه فلزات قليايي واكنش پذير نيستند. بسياري از فلزات انتقالي تركيبات پارامغناطيسي را تشكيل مي دهند.
سه شنبه ۱۰ تیر ۹۹ | ۱۹:۵۹ ۱۳۷ بازديد